Throbbing Gristle - Part Two The Endless Not

By dreary

Artist: Throbbing Gristle
Album: Part two The Endless Not
Released: 2007
Genre: Electronic, Jazz

Tracklist

01. Vow of Silence
02. Rabbit Snare
03. Separated
04. Almost a Kiss
05. Greasy Spoon
06. Lyre liar
07. Above the below
08. Endless Not
09. The worm waits its turn
10. After The Fall

Greek

Σκεφτόμουνα αν χρειάζεται να ανεβάσεις ένα άλμπουμ λέγοντας ότι δε σου αρέσει. Κατέληξα ότι από τη μια είναι λάθος, δεν έχει νόημα εδώ γράφουμε για μουσικές που μας άγγιξαν, δε βαθμολογούμε δίσκους. Από την άλλη, σκέφτηκα ότι όταν πρόκειται για τους Throbbing Gristle, το οτιδήποτε αποκτά ξεχωριστό νόημα αμέσως και έτσι αποφάσισα να γράψω την (κακή) άποψή μου για το Endless Not.

Μετά από 25 χρόνια απραξίας (ως Throbbing Gristle πάντα) λοιπόν ο Genesis P-Orridge( τώρα θέλει να τον λέμε κάπως αλλιώς, δε θυμάμαι πως), ο Peter Christopherson, και οι Chris Carter και Cosey Fanni Tutti, αποφάσισαν να μαζευτούν ξανά και να κυκλοφορήσουν μια νέα δουλειά. Γεγονός πολύ μεγάλο από μόνο του, αλλά τελικά αυτό δεν έφτανε. Ο χρόνος περνάει για όλους ακόμα και για τα industrial ινδάλματα και αν αυτό δεν το καταλάβουν οι ίδιοι τότε έρχεται ένα reunion που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα αντίστοιχα θρυλικών συγκροτημάτων του ασυμβιβάστου χώρου του ροκ, που γίνονται στην καλύτερη για να θυμηθούμε τα παλιά και στη χειρότερη για να βγάλουμε τίποτα ψιλά, η ζωή είναι δύσκολη κλπ κλπ. Οι Neubauten αρκετό καιρό πριν κατάλαβαν πολύ καλά ότι θα εξελίσσονταν σε κάτι γραφικούς τύπους και αφού άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στην ιστορία της μουσικής, αποφάσισαν να βγάζουν δίσκους καλούς αλλά που δε θα είχαν καμιά απολύτως σχέση με το θορυβώδες παρελθών τους. Οι Throbbing Gristle ακόμα δεν το κατάλαβαν. Βγάλανε ένα δίσκο που προσπαθεί να τρομάξει αναπαράγοντας απλά ότι γράφανε στο Second Annual Report, μας ρωτάνε γιατί είμαστε τρομαγμένοι ενώ εμείς έχουμε αρχίσει και σιγοψιθυρίζουμε τους σκοπούς των τραγουδιών τους, όπως στο ομώνυμο κομμάτι το Endless Not σαν να πρόκειται για κανένα indie χιτάκι, ενώ πλέον αρχίζουν να παίζουν και jazzy μπαλάντες όπως το Almost A Kiss, ιδανικές για βόλτα κάτω από το αυγουστιάτικο φεγγάρι και στο καπάκι να παίζει τίποτα Scorpions. Οι Throbbing Gristle αυτό το πραγματικά τεράστιο συγκρότημα, που έκανε απίστευτα πράγματα λίγα χρόνια πριν, και που είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου, κινδυνεύουν πλέον να γίνουν γραφικοί διασκεδαστές του χειρότερου κομματιού του μουσικόφιλου κοινού, αυτού που αυτοανακηρύσσεται avant garde, διαφορετικό, alternative η οτιδήποτε άλλο, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά διαφορά με το κοινό που γεμίζει τις πίστες, η εκστασιάζεται με το κάθε καινούριο γκρουπάκι του NME. Ε λοιπόν αυτοί δεν είναι οι Throbbing Gristle, όχι έτσι όπως ήταν 30 χρόνια πριν, αλλά έτσι όπως θα έπρεπε να είναι (αν έπρεπε να είναι) σήμερα. Όσα βουδιστικά σύμβολα και να κολλήσουνε πάνω στο δίσκο τους, αυτός θα παραμένει ένας δίσκος χωρίς καμιά αιχμή, ιδανικός για τις πιο ψαγμένες σελίδες της Καθημερινής, της Ελευθεροτυπίας η του δελτίου της ΝΕΤ. Ανούσιος και φλύαρος.

Τελειώνοντας να πω ότι δεν πρέπει να είμαστε αχάριστοι. Οι Throbbing Gristle μας χάρισαν απίστευτη μουσική, η μάλλον καλύτερα μας χάρισαν απίστευτες εμπειρίες που υπερβαίνουν κατά πολύ τον ορό μουσική. Αλλά αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να είμαστε αυστηροί μαζί τους.

English

I was thinking if it is useful to write something for an album that you dont like. I ended up thinking that if it is for the Throbbing Gristle a group that changed music about 30 years ago it is worthy. After 25 years the mythical group is doing a reunion that proves that times passes for everyone even for industrial idols. Einsturzende Neubauten understood that years ago, and decided to release very good albums which have nothing to do with their noisy past. But Throbbing Gristle released an album which want to sound like Second Annual report but cannot. They ask us why are we scared, but we just sing their songs like they are indie hits. They also began to play jazzy ballads which sounds like elevator music. The group that changed music is now in danger to be the favourite of a particular part of people which like easy listening songs. The truth is that budhistic symbols dont make music, and in particular they dont make itchy and sharp music like the one that Throbbing Gristle used to create in the past.

Finally i have to say that we must not be ungrateful. Throbbing Gristle give us unique experiences that overpassed the term music. But this is the reason that makes us be very strict with them.

Link